Gisteren ben ik 's ochtends naar het Museum Nasional geweest, met een enorme collectie voorwerpen uit heel Indonesie. De gids heeft aan de hand van de voorwerpen de diversiteit en ontwikkeling van Indonesie heel goed weten te beschrijven, was leuk. Er is echter zoveel in het museum dat het onmogelijk is om het allemaal te zien. Daarna wilde ik door naar de 'Monas', het geschenk aan de natie van Soekarno. Helaas was de rij om ook naar boven te gaan me wat te lang (wilde dat misschien nog vanochtend doen maar dat is er dus niet van gekomen). Dan maar door naar de grootste moskee van Zuid-Oost Azie. Bedacht me dat ik nog nooit in een moskee was geweest, eigenlijk best wel leuk om daar eens in rond te lopen.
Na een kort ritje met de stadstrein was ik in Kota, het oude 'Batavia', de hoofdstad van de Nederlandse kolonisatie. Veel oude koloniale gebouwen, maar helaas veel in verval. Daarna wilde ik nog naar de oude haven, maar die kon ik niet vinden waardoor ik in een netwerk van steegjes belande. Duidelijk veel arme mensen, maar toch ook best wel mooie huizen tussendoor. Ook weer veel kinderen 'hello mister'. Het stinkt er alleen enorm...
's Avonds eerst weer eens een pizza gegeten bij de Pizza Hut en daarna via de Starbucks door naar de bioscoop. Voor 2.30 euro heb je beenruimte waar geen Nederlandse bioscoop tegenop kan, heerlijk. Toen op naar het voetbal, zoals gezegd dus veel mensen en ook een aantal Nederlanders - gezellig, maar niet vergelijkbaar met het feest op de dam.
Even iets anders: Had laatst (in Yogjakarta nog) een lijstje gemaakt van de verkeersirritaties hier, die wil ik graag nog even met jullie delen: Ik fietste daar namelijk over een weg die je qua type snelweg zou noemen (2x2 baans + vluchtstroken), maar waar iedereen rond de 60, misschien max 80 rijdt. Wat dingen:
* Je rijdt hier links, de 'langzame' scooters rijden dus links, en al het andere (dat wil inhalen) rechts - dus ook de langzame auto's, die dan maar weer links worden ingehaald als daar even geen scooters zijn: onnodig rechts rijden kennen ze hier niet
* De vluchtstrook is voor: fietsers, geparkeerde auto's, zwartrijdende scooters en mensen die hun hond uitlaten
* Als je de weg op wilt: niet uitkijken, gewoon gaan, de anderen gaan wel aan de kant
* Of: met hulp van een parkeerwacht, die staat te fluiten, maar dat negeert toch iedereen
* Stoplichten: de scooters dringen altijd naar voren, zodat de auto's niet kunnen gaan rijden bij groen - stroomt totaal niet door
* Spoorbaan: nu dringen de scooters niet alleen naar voren, maar ook naar de andere weghelft, waardoor helemaal niemand kan gaan rijden als het weer open gaat (spoorbaan maakt trouwens een ambulance-geluid, beetje verwarrend in het begin)
* De bussen: gaat niet zo hard, maar ze rijden vaak. Soms proppen ze de bussen nogal vol, maar vergeleken met bus 11/12 in Utrecht valt dat ook nog wel mee ;)
Wat het gekste eigenlijk is is toch dat het allemaal redelijk goed werkt. Het gaat niet hard, maar daardoor gebeuren er ook niet zoveel ernstige ongelukken als je zou verwachten. Met uitzonderingen: de nachtbus die ik had naar Jakarta scheurde het laatste stuk als een malle - 3-baanssnelweg met vluchtstrook, en hij gebruikt dan ook alle opties, links, rechts, over de vluchtstrook, over de invoegstrook en verdrijvingsvlakken: gewoon inhalen!
Gek om weer weg te gaan uit Indonesie. Twee maanden reizen is toch best lang, ik heb het gevoel dat ik het land nu best goed gezien heb, ondanks de vele plaatsen die ik natuurlijk nog niet gezien heb. Laatst zat ik op m'n kamer vast in te lezen in de Chinese Lonely Planet en toen ik naar buiten liep moest ik even wakker worden: ik had het gevoel dat ik al in China zat. Na al dat inlezen veel zin om ook China te gaan zien, maar ook dat is zo groot...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten